หลังจากที่มีผลงาน” Magic Power .” ออกมาได้ซักพักใหญ่ แถมยังเป็นที่ชื่นชอบของสาว ๆ ทั่วบ้านทั่วเมือง คราวนี้เหล่าหนุ่มน้อยเฮย์เซย์ จัมพ์ (Hey! Say! JUMP) ก็จะขอมาพูดถึงผลงานของตัวเองกันบ้างนะคะ ไปอ่านกันเลยค่ะ….

เพลงใหม่ “Magic Power” เป็นเพลงที่คิดในแง่บวก แล้วก็ทำให้เมมเบอร์ร่าเริงได้ด้วยสินะ

นากาจิม่า : “ขอบคุณมากๆเลยครับ! พวกเราเองก็ได้รับความร่าเริงสดใสจากเพลงนี้ด้วยเหมือนกันครับ”
ทาคาคิยูยะ :“เพราะว่าซิงเกิ้ลของพวกเราทำในสไตล์ที่ให้ความรู้สึกเท่ห์ๆต่อๆกันหลายซิงเกิ้ล พอได้มาร้องเพลงสดใสแบบนี้ผมคิดว่าอาจจะมีคนคิดว่า ‘เอ๊ะ? JUMP ร้องเพลงแบบนี้ด้วยหรอ?’ ก็เป็นได้นะ”
จิเนน : “มันเป็นเพลงที่เรียกได้ว่า ‘มนต์สะกดแห่งความแตกต่างอันดึงดูดใจ’ ล่ะนะ”
อิโนะโอะ: “นานจริงๆนะเนี่ยที่ไม่ได้ได้ออกซิงเกิ้ลเพลงที่ปลดปล่อยและเต็มไปด้วยความร่าเริงสดใสแบบนี้”
อาริโอกะ : “หลังจาก ‘Dreams come true’(ซิงเกิ้ลที่2 วางแผงเมื่อเดือน5ปี2008) เลยใช่มั้ย?”
โอคาโมโตะ : “เป็นเพลงที่สนุกมากๆเลย แค่ฟังก็รู้สึกอารมณ์ดีได้เลยล่ะ”
ยาอาโตเมะ : “มันมีเมโลดี้ทำนองเพลงที่ดีเลยเนอะ ฟังครั้งแรกก็จำมันได้เลยล่ะเนอะ”
ยาบุ :  “พูดกันอย่างตรงไปตรงมาเลยนะ มันร่าเริงสดใสเกินไป ครั้งแรกที่ได้ร้องมันเลยรู้สึกค่อนข้างอายน่ะ(หัวเราะ) แต่ว่า พอได้ร้องออกมาครั้งนึง ความรู้สึกอายมันก็กระเด็นปลิวหายไปที่ไหนสักที่เลยล่ะ!”
ทาคาคิ  : “มันเป็นเพลงที่เต็มไปด้วยความครื้นเครงสดใสร่าเริง แล้วก็เป็นเพลงที่เวลาร้องแล้วจะรู้สึกผ่อนคลายอย่างประหลาดเนอะ อย่างไรก็ตาม ถ้าสนุกสนานกับมันไปได้ล่ะก็ดีเลยล่ะ”
ยามะดะ : “เป็นเพลงที่สนุกสนานและทำให้ทุกๆคนร่าเริงสดใสขึ้นมาได้ มันเป็นเพลงที่เข้ากันกับโลกของภาพยนตร์เรื่อง ‘เสมิร์ฟ’ ได้อย่างอย่างแท้จริงเลยล่ะ!”

และเพลงนี้ก็ได้เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง “เสมิร์ฟ” ด้วยสินะ
จิเนน :  “ใช่แล้วครับ!”
ยามะดะ : “ผมกับจิเนนได้ถูกรับเลือกให้ไปพากย์ภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยครับ”
ยาอาโตเมะ : “ภาพยนตร์เรื่องเสมิร์ฟน่ะ เนื้อเรื่องมันเกี่ยวกับอะไรหรอ?”
ยามะดะ :  “ถ้าพูดเรื่องเสมิร์ฟแล้วล่ะก็คือ เผ่าพันธุ์เทพหรือภูติตัวเล็กที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านอันแสนไกลโพ้นล่ะ”
จิเนน : “ทุกคนใช้ชีวิตกันอย่างสงบสุข แต่ว่าถูกพ่อมดชั่วร้ายตามไล่ล่า แล้วยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาก็โผล่ไปที่นิวยอร์ค พวกเสมิร์ฟนั้นจะสามารถกลับไปยังหมู่บ้านของพวกเค้าได้อย่างปลอดภัยจริงๆหรือเปล่านะ…!? มันเป็นเรื่องราวประมาณนี้แหละ”
นากาจิม่า : “แล้วตัวที่ทั้ง2คนได้พากย์คือ?”
ยามะดะ : “ผมได้พากย์เป็นครัมซี่จอมซุ่มซ่าม”
จิเนน : “ผมได้พากย์เป็นเบรนี่ ผู้แสนฉลาดและอุดมไปด้วยความรอบรู้”
ยามะดะ : “เสมิร์ฟคนอื่นๆก็มีนิสัยที่แตกต่างกันไปด้วยล่ะ มันเป็นการแสดงให้เห็นว่า แม้ว่าพลังของพวกเขาแต่ละคนอาจจะเป็นเพียงพลังที่เล็กน้อย แต่ว่าถ้าพวกเขาร่วมแรงร่วมใจรวมใจสามัคคีกันเป็นหนึ่งเดียวแล้วล่ะก็จะกลายเป็นผู้วิเศษที่เต็มไปด้วยพลังเลยล่ะ”
อาริโอกะ : “โอ้ว~ สมกับเป็น ‘Magic Power’ อย่างแท้จริงเลยเนอะ”
ยามะดะ : “เสมิร์ฟน่ะน่ารักจริงๆนะ! เพียงแค่ได้มองก็รู้สึกเหมือนเยียวยาความทุกข์ความเศร้าโศกเลยล่ะ ♥”
จิเนน : “ยังไงผมก็อยากให้มาเยี่ยมเยียนกันที่โรงภาพยนตร์กันให้ได้เลย ความน่ารักของเหล่าเสมิร์ฟน่ะมันแน่นอนว่าต้องมีอยู่แล้ว ยังไงก็ช่วยสนุกสนานกับเพลงของพวกเราด้วยนะครับ! อ๊ะ แน่นอนว่าเมมเบอร์JUMPจะต้องมาดูอย่างแน่นอนเลยเนอะ?”
นากาจิม่า : “แน่นอน!”
โอคาโมโตะ : “ตื่นเต้นกับการพากย์ของทั้ง2คนจังเลยนะ”
ยามะดะ : “พูดแบบนั้นมันทำให้รู้สึกกดดันเลยนะเนี่ย(หัวเราะ)”

ถ้าหากพูดถึงสิ่งที่รอคอยอย่างตื่นเต้นแล้วล่ะก็ บทเพลงในครั้งนี้ เป็นการแสดงโชว์บนเวทีแบบแบนด์สินะ นั่นน่ะมันน่าตื่นเต้นมากเลยล่ะ!
ยาอาโตเมะ : “ใช่แล้วล่ะครับ ตอนนี้พวกเราเองก็แสดงดนตรีกันที่ ‘SUMMARY’ด้วยเหมือนกัน แต่ว่าครั้งนี้มันเป็นการเริ่มทำการแสดงวงแบนด์ของพวกผมนอกจากแสดงในคอนเสิร์ตล่ะครับ อิโนะจัง(อิโนะโอะเคย์)ก็เล่นคียบอร์ด (โอคาโมโตะ)เคย์โตะก็เล่นกีตาร์ (นากาจิม่า)ยูโตะก็เล่นกลอง ส่วนผมก็รับผิดชอบในการเล่นเบส”
โอคาโมโตะ : “เพราะฉะนั้นแล้วครั้งนี้ ตอนที่ได้ยินว่าจะได้ทำเพลง ‘Magic Power’ แบบวงแบนด์น่ะ มันทำให้ผมดีใจมากเลยล่ะ! เพราะไม่ค่อยมีเพลงที่มีแนวเมโลดี้เพลงที่ได้ดีดกีตาร์สักเท่าไหร่เลย แต่ว่าซาวด์เสียงของเพลงนี้น่ะมันสนุกมากเลยเนอะ”
นากาจิม่า : “มันเป็นแนวเพลงแบบโมทาวน์ซาวด์ในช่วงยุคปี’60ครับ” (วีนัส:แนวโมทาวน์ซาวด์ในยุคปี’60เป็น อเมริกันดรีม ที่ถูกสร้างด้วยฝีมือของคนผิวสี คนที่ก่อตั้งโมทาวน์ก็คือแบรี่ เกอดี้ จูเนียร์ ที่มีผลงานในการแต่งเพลงที่มีชื่อเสียงมากมายจ้า)
ยาบุ :“สำหรับพวกเรามันเป็นแนวเพลงที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน เพราะอย่างนั้นแล้วมันจึงเป็นประสบการณ์ใหม่เสียมากกว่าเนอะ”
อาริโอกะ : “อย่างเช่นเรื่องสเตปในการเต้น ฉันคิดว่ามันเหมือนกับสไตล์อเมริกันเลยล่ะ”
ทาคาคิ : “ตะกี้ผมพูดไปว่า “เป็นเพลงที่ร้องแล้วรู้สึกผ่อนคลาย” แต่ว่า การจับจังหวะของเพลงนี้น่ะมันยากกว่าที่คาดคิดเอาไว้เสียอีกล่ะครับ(หัวเราะ)”
ยามะดะ : “จังหวะที่เป็นเอกลักษณ์น่ะ กว่าจะปรับร่างกายให้เคยชินกับมันได้ก็ลำบากมากเลยเนอะ~”
อิโนะโอะ : “จังหวะในการเล่นเปียโนน่ะมันยากมากๆเลยล่ะ เมโลดี้ในท่อนAน่ะเล่นไม่ถนัดเอาซะเลย…”(Aเมโลดี้ก็คือ ท่อนทำนองเพลงจ้า ที่พวกเครื่องดนตรีจะเล่นกันเป็นทำนองเมโลดี้อยู่เป็นแบคอยู่ด้านหลังน่ะจ้ะ)
นากาจิม่า : “แต่ก็เรียนรู้มันแล้วนี่นา ตอนที่แสดงดนตรีน่ะมันช่างสนุกจริงๆ!”
ยาบุ : “ตอนที่ถ่ายPVเพลงนี้ในส่วนของตอนที่ยูโตะเล่นกลองอย่างเดียวทั้งเพลงนั้น ทุกคนเห็นภาพเค้าตอนที่อยู่ในท่าทางที่เตรียมพร้อมเพื่อรอจังหวะน่ะ ตอนนั้นเค้าเท่ห์มากเลยล่ะ! หลังจากที่เพลงจบลง ทุกๆคนก็ปรบมือให้เลย”
นากาจิม่า : “ไม่หรอกๆๆ…(เขิน)”
ยามะดะ : “ตอนที่มองน่ะ มันเป็นแรงกระตุ้นขึ้นมาเลยว่า ‘อยากเล่นเครื่องดนตรีจังเลยน้า’ล่ะ”

สาเหตุแรงจูงใจก่อนหน้าที่จะมาก่อตั้งเป็น “JUMPแบนด์” คือ?
นากาจิม่า : “เอ๊ะ มันคืออะไรนะ?”
ยาอาโตเมะ : “จำไม่ได้เลยสักนิดอ่ะ(หัวเราะ) ถ้าจำไม่ผิดตอนคอนเสิร์ตเดบิวต์ยูโตะก็ตีกลองด้วยนี่เนอะ”
โอคาโมโตะ : “หลังจากตอนนั้นผมก็เริ่มเรียนกีตาร์…”
ทาคาคิ  : “ฮิคารุคุงเองก็เล่นกีตาร์ตั้งแต่แรกเลยนี่เนอะ?”
นากาจิม่า :  “แล้วระหว่างนั้นก็เปลี่ยนมาเล่นเบสล่ะเนอะ ทั้งๆที่เปลี่ยนมาเล่นแบบนี้ ก็ยังเก่งสุดๆ!”
ยาอาโตเมะ :  “ไม่หรอกๆๆ…(เขิน)”
ยาบุ : “พูดถึงในวงแล้ว นานๆครั้งเลยล่ะที่คนที่เล่นเครื่องดนตรีได้มักจะได้มีโอกาสในการรับผิดชอบเล่นในเครื่องดนตรีที่ตัวเองเล่นเป็น มันก็เลยมีความรู้สึกทำนองว่า เรามาทำวงแบนด์กันเถอะ! ล่ะเนอะ”
จิเนน : “ผมเคยถูกยาบุคุงชวนเล่นกีตาร์ด้วยเหมือนกันล่ะครับ”
ยาบุ :  “ทุกคนที่มีส่วนร่วมในครั้งนี้ เฝ้ามองดูการแสดงดนตรีและการร้องเพลงของพวกเราตลอดเลยนะ”
ยาอาโตเมะ :  “อิโนะจังน่ะ คอยจ้องมองพวกผมอยู่ตลอดเวลาเลยล่ะ”
อิโนะโอะ  : “ใช่แล้วล่ะ! ก็เพราะว่า คีย์บอร์ดที่ฉันเล่นอยู่มันไม่สามารถเล่นไปด้วยแล้วก็เคลื่อนไหวไปที่อื่นๆได้เหมือนกับกีตาร์แล้วก็เบสนี่นา ฉันมองส่วนหัวด้านหลังของทุกๆคนอยู่เป็นประจำเลยล่ะ(หัวเราะ) เพราะงั้นแล้ว เวลาที่ฮิคารุคุงกับเคย์โตะเข้ามาเล่นดนตรีตรงบริเวณที่ที่ฉันยืนอยู่น่ะ มันโคตรจะดีใจสุดๆไปเลยอ่ะ”
ยามะดะ :  “เป็นความรู้สึกของคนขี้เหงาที่สุดยอดมากเลย(หัวเราะ)”
นากาจิม่า : “ไม่เลย ฉันเข้าใจนะ! ครั้งนี้แม้ว่าฉันจะเป็นเซนเตอร์อยู่ตรงกลางก็ตาม แต่เพราะว่ากลองเองก็ต้องเล่นอยู่ข้างหลังอยู่ตลอดเวลาด้วยเหมือนกันน่ะ”
อิโนะโอะ :  “เนอะ? เข้าใจความรู้สึกฉันเลยใช่มั้ย? ครั้งนี้พวกที่ร้องกันก็ไม่ค่อยมีความคิดที่ลึกซึ้งหรือเกรงใจอะไรบ้างเลย ขอให้เข้ามาหาผมมากกว่านี้ทีเถอะ แต่ทว่า ยกเว้นท่อนAเมโลดี้(ท่อนทำนองเพลงอย่างเดียว)เท่านั้นแหละที่เข้ามาหาผมน่ะ”
ทาคาคิ  : “พูดแบบนี้หมายความว่าไงเนี่ย(หัวเราะ)”
ยาอาโตเมะ :  “เฮ้ย ตะกี้นายพึ่งพูดไปเองนี่ว่า ‘ไม่ถนัดเล่นตรงท่อนAเมโลดี้’อ่ะ(หัวเราะ)”

ตอนที่บันทึกเทป รู้สึกสนุกอย่างที่คาดคิดเอาไว้หรือเปล่า?
ยาบุ : “ตอนที่บันทึกเทป คุณผู้กำกับได้ให้คำแนะนำไว้ว่า “ให้ร้องเพลงด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม” เพราะคำแนะนำนั้นผมก็เลยยิ้มอย่างมีเลศนัยพร้อมๆกับร้องเพลงไปด้วยตลอดทั้งเพลงเลยล่ะ”
ยามาดะ :  “ยิ้มแบบมีเลศนัยนี่นะ(หัวเราะ)”
อิโนะโอะ : “ผมเป็นเคยเป็นครั้งนึง ตอนที่ผมยังร่าเริงสดใสไปเรื่อยๆ จู่ๆกลางๆเพลงก็ก็ค่อยๆรู้สึกห่อเหี่ยวลงช้าๆ… แต่ว่า พลังของเพลงนี้ช่วยทำให้อาการห่อเหี่ยวของผมดีขึ้นล่ะ!”
อาริโอกะ : “โอ้ว นี่แหละพลังของ ‘Magic Power’”

เป็นชื่อเพลงที่ดีนะ
ยามะดะ  : “ใช่มั้ยล่ะ?”
โอคาโมโตะ : “ผมชอบเนื้อเพลงด้วยครับ”
นากาจิม่า : “ร้องเลย ร้องเลย!”
โอคาโมโตะ : “เอ๊ะ (กังวล)”
อาริโอกะ :  “’♪minnainakyatsumannai’ (หากทุกคนไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว มันก็แสนจะน่าเบื่อ) ท่อนนี้มันให้ความรู้สึกร่วมมากเลยเนอะ”

อยากให้ฟังเพลงนี้ตอนไหน?
อิโนะโอะ : “ช่วงที่กำลังจะไปโรงเรียน หรือทำงาน ถ้าฟังเพลงนี้ตั้งแต่เช้า ก็จะร่าเริงสดใสทั้งวันเลยล่ะ”
จิเนน : “ก่อนทำงานล่ะนะ”
ยาบุ : “งานกะกลางคืนล่ะนะ”
ยาอาโตเมะ : “ช่วงทำงานตอนรุ่งสางล่ะนะ”
ทาคาคิ : “ช่วงที่อยู่ในรถไฟขบวนแรกล่ะนะ”
ยามะดะ : “ยังไงก็ตาม ช่วยฟังมันตลอดไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตามด้วยนะครับ! นี่คือสิ่งที่ผมต้องการจะสื่อครับ(หัวเราะ)”

ในคัปเปิ้ลลิ้งค์ ก็มีเพลงที่ร้องใน ‘SUMMARY’ มาบรรจุอยู่ในแผ่นด้วย 
อาริโอกะ : “สีสันมันสวยงามแตกต่างกันไป เข้ากันกับเพลงเลยเนอะ”
ยาบุ : “พูดถึงเพลง ‘Beat Line’น่ะ เป็นเพลงที่มีท่าเต้นที่รุนแรงดุเดือดมากเลยล่ะ แต่ว่าถ้าเต้นด้วยใบหน้าที่เฉยชาไม่รับรู้อะไรน่ะ ความรู้สึกที่แปลกประหลาดตรงนี้มันก็จะทำให้ท่าเต้นไม่ดูยากเกินไปด้วยนะ”
ทุกคน : “…(เงียบ)”
ยาบุ : “เอ๊ะ? ดูเหมือนจะมีแค่ผมนะที่รู้สึกแบบนี้(หัวเราะ)”
อิโนะโอะ : “ก็แบบ ตอนที่ร้องท่อน ‘Don’t Don’t Don’t Give UP’มันรู้สึกเหมือนเตือนใจตัวเองสุดๆไปเลยน่ะ(หัวเราะ)”
อาริโอกะ : “เข้าใจดีเลยตรงท่อนนั้นน่ะ!”
นากาจิม่า  :“เพราะมีเพลงแบบนี้อยู่ เพลง ‘Magic Power’ ก็เลยส่งผลดีขึ้นมาเลยล่ะ(หัวเราะ)”
ยามะดะ : “เพลง ‘nemurinomori’ ในเวอร์ชั่นคอนเสิร์ต ‘SUMMARY’ เราก็จะเห็นภูติจิ๋วยูยะด้วยล่ะ”
ทาคาคิ :  “(หัวเราะ) เพราะในCDเมมเบอร์ร้องด้วยกันหมดทุกคน พอฟังแล้วอาจจะรู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่แตกต่างก็เป็นได้นะ”
ยาบุ : “ตอนที่อัดเพลง ‘BE ALIVE’น่ะ ช่วงท่อนที่ไม่ใช่เมโลดี้หลัก ก็จะมีท่อนร้องในส่วนคอรัสด้วยเหมือนกัน พอได้ฟังในส่วนที่ตัวเองร้องคอรัสมันก็เลยรู้สึกประหม่าขึ้นมานิดหน่อยล่ะ”

ในแผ่น1,2 ก็เคยร้องมาก่อนในแล้วคอนเสิร์ต BEST(ลงในแผ่นเซตที่1) และ7 (ลงในแผ่นเซตที่2) เพลงต้นฉบับของแต่ละกรุ๊ปก็ถูกบันทึกลงในแผ่นด้วย
อาริโอกะ :  “BESTร้องเพลง ‘School Day’s’ล่ะ”
ทาคาคิ : “ร้องในคอนเสิร์ตครั้งแรกตอนปี 2009ล่ะ”
ยาบุ : “ไดจัง(อาริโอกะ) ยังเป็นนักเรียนมอปลายอยู่เลยล่ะตอนนั้น”
อิโนะโอะ : “พอรู้สึกตัวอีกที เพลง ‘School Day’s ก็เป็นเพลงที่มีเพียงแค่ผมที่ยังเป็นนักเรียนนักศึกษาอยู่…”
ยาอาโตเมะ : “ไม่ว่าอายุเท่าไหร่มันก็เป็นเพลงอีกเพลงนึงที่เหมาะกับ ‘วัยรุ่น’ ล่ะครับ!”
นากาจิม่า : “7ก็ร้องเพลง ‘GET!!’ ล่ะ เพลงนี้ก็ร้องตอนปี2009ด้วยเหมือนกันหรือเปล่านะ?”
ยามะดะ : “ในตอนนั้น 7 มีเพลงที่ดูมีอิมเมจน่ารักๆซะเสียส่วนใหญ่เลยครับ เพลงนั้นน่ะเป็นเพลงที่ทำลายภาพพจน์น่ารักนั้นไปเลย เพราะมันเป็นเพลงแนวร้อนแรงดุเดือดเพลงแรกที่เราได้ร้องกันเลยล่ะ ในตอนที่แสดงคอนเสิร์ตก็ไม่ได้ร้องเต็มๆ แต่ในซิงเกิ้ลนั้นเป็นแบบเต็มเพลงอย่างแน่นอนครับ”
โอคาโมโตะ :  “มันมีความหมายที่ดีจริงๆ และเป็น2เพลงที่ได้บันทึกลงในแผ่นเป็นครั้งแรกด้วย”

เพลงของJUMPเรารอคอยฟังกันอย่างแน่นอน แต่ถ้าตั้งหน้าตั้งตารอคอยฟังแล้วล่ะก็จะรู้สึกตื่นเต้นในการรอคอยมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัวเลยเนอะ สิ้นเดือน9เราจะตั้งหน้าตั้งตารอคอยรอคอยดู ‘SUMMARY’ ที่จะจัดขึ้นที่โตเกียวโดมและโอซาก้าโดมนะ
จิเนน :
“ปัจจุบันนั้น พวกเรายังไม่เคยแสดงโชว์ของ ‘SUMMARY’ ในโดมเลยครับ แต่ผมคิดว่าเพราะว่ามันเป็นการแสดงที่โดม ผมจะต้องแสดงโชว์ได้อย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นแล้วผมก็เลยรู้สึกอยากที่จะท้าทายทำอะไรใหม่ๆเกี่ยวกับ ‘SUMMARY’อีกน่ะครับ”
นากาจิม่า : “พวกเราค้นหาวิธีดูในรูปแบบการแสดงแบบโดม ไปจนถึงการแสดงสดจริง พวกเราลองผิดลองถูกมากมาย ผมอยากให้การแสดงบนเวทีออกมาเยี่ยมยอดครับ!”
ยามะดะ : “แม้พลังของแต่ละคนนั้นจะเป็นพลังเล็กๆน้อยๆ แต่ถ้าหากทุกคนรวมพลังนั้นเข้าด้วยกันเป็นหนึ่งเดียว เรื่องไหนที่ทำไม่ได้ก็จะทำมันให้เป็นจริงขึ้นมาได้ได้อย่างน่าเหลือเชื่อเลย~ ธีมเพลง ‘Magic Power’นั้นอยู่ภายในจิตใจของเรา พวกเราทุกคนจะพยายามทำอย่างสุดความสามารถครับ!”

credit: Johnny’s Jr. Thailand